Bazen behin lore bat zelai haundi batean bizi zana.Oso alai bizi zen baina egun batean oso triste jarri zen euria egiten zuelako baina ez euri normala gogorra baizik.
Oso gaizki pasatu zuen eta negarrez hasi zen.Beste egun batean txori bat ikusi zuen oso triste eta horrela ezan zion:
-Zer gertatzen zaizu?-esan zuen txoriak.
-Ezer bakarrik atzoko euria nire hostoak minduta utzi zituztela.
Bua, bua, bua!-esan zuten triste hostoak.
-Baina ez dakizu ez dela gertatuko hori gehiago?-esan zuen txoriak.
-Ze ondo,ez nekien,eskerrikasko-esan zuen loreak zoriontsu.
Eta alai bizitzen jarraitu zuen mutil batek zapaldu arte.
ETA HALA BAZAN EDO EZ BAZAN SAR DADILA KALABAZAN ETA ATERA DADILA ALTZAKO PLAZAN.
Inés del Barrio eta Julen Rico
No hay comentarios:
Publicar un comentario